اقدامات احتیاطی برای اطفای حریق جنگل

مناطق دره.

پرسنل آتش نشانی در منطقه دره آتش سوزی کوه، باید توجه داشته باشیم که اولی آتشی است که توسط آتش پرنده به راحتی شعله ور می شود، میدان کوه مجاور که توسط پرسنل آتش نشانی احاطه شده است؛ ثانیاً هنگام سوختن آتش، مقدار زیادی اکسیژن مصرف می شود، به طوری که محتوای اکسیژن هوا در پایین آتش به حدی می ریزد که باعث مرگ شود.

منطقه دره.

هنگامی که باد در طول یک دره می وزد و عرض دره از مکانی به مکان دیگر تغییر می کند، سرعت باد در نقطه باریک افزایش می یابد. به این می گویند باد دره یا اثر دره. آتش در دره شعله ور بود و آنقدر سریع بود که مبارزه با آن در دره خطرناک بود.

منطقه ترانشه.

اگر خندق اصلی روی تپه آتش سوزی باشد، آتش در هنگام برخورد با شاخه منحرف می شود. شاخه در حال سوختن است، اما به سمت خندق اصلی توسعه آسان نیست، بنابراین، در صورت آتش سوزی خندق اصلی، پرسنل آتش نشانی از خندق اصلی به حرکت خندق اصلی امن نیستند.

منطقه میدان زین.

هنگامی که باد از میدان زین یک یال کوه عبور می کند (یعنی فاصله بین دو یال کوه و ارتفاع دره و خط الراس کوه از هم فاصله چندانی ندارد) تمایل به تشکیل طوفان های افقی و عمودی دارد که می تواند باعث آسیب به آتش نشانان شود.

رشته کوهی که پشت سر هم بالا می‌آیند. وقتی کوه‌های بلندتر در مقابل آتش قرار می‌گیرند، آتش به سرعت در جلو گسترش می‌یابد و چندین کوه به یکباره می‌سوزند. ایجاد خطوط آتش بر روی برجستگی های روبروی آتش بی خطر نیست.